Rosalía de Castro

Naceu en Santiago de Compostela, o 24 de febreiro de 1837. Criárona unhas tías que vivían na aldea de Ortoño.

Logo viviu en Santiago e en Padrón.

Aos 19 anos, marchou a Madrid.

Alí coñeceu a Manuel Murguía, co que casou.

Tiveron 7 fillos, dos que criaron 5: Alexandra, Aura, Gala, Ovidio e Amara.

Manuel Murguía animouna a escribir “Cantares Gallegos” que é uun libro moi importante para o galego.

Recordando a publicación deste libro celébrase cada 17 de Maio o Día das Letras Galegas.

Tamén escribiu “Follas Novas”, “A las orillas del Sar”...

Os seus poemas son tan afamados, que están traducidos a moitas linguas.
Rosalía finou o 15 de Xullo de 1885, e foi enterrada no Panteón de Galegos Ilustres.

Un dos seus poemas máis coñecidos é

"Adiós ríos, adiós fontes":

Adiós, ríos; adiós, fontes;

adiós, regatos pequenos;

adiós, vista dos meus ollos:

non sei cando nos veremos.

Miña terra, miña terra,

terra donde me eu criei,

hortiña que quero tanto,

figueiriñas que prantei,

prados, ríos, arboredas,

pinares que move o vento,

paxariños piadores,

casiña do meu contento,

muíño dos castañares,

noites craras de luar,

campaniñas trimbadoras,

da igrexiña do lugar,

 amoriñas das silveiras

 que eu lle daba ó meu amor,

 camiñiños antre o millo,

 ¡adiós, para sempre adiós!

 ¡Adiós groria! ¡Adiós contento!

¡Deixo a casa onde nacín,

 deixo a aldea que conozo

 por un mundo que non vin!

 Deixo amigos por estraños,

deixo a veiga polo mar,

 deixo, en fin, canto ben quero...

 ¡Quen pudera non deixar!..

     Rosalía de Castro